wereld
gebeuren omdat niemand ze ziet ,
behalve hij dan, een eenzame danser in
een koepel door de ogen van zichzelf,
hij droomt voordat hij het weten mag,
dat het hart blijft kloppen, de acteur
souffleert het wiel van alledag, hij slaapt
er binnen, buiten slaat de tijd z’n slag
wat hem niet deert in de etmalen op
een rij, in de lege daluren…
peukenpotje bij me en daar gaat ie in
oude koffie warm ik de volgende dag even op
gewoonte en herinnering aan mijn moeder
smakelijke herinnering en verinniging
vlees eet ik veel en veel minder
denk dan simpel aan 'Het Lam Gods'
dan krijg ik geen hap meer door m'n keel
ik heb geen auto meer, gebruik het openbaar vervoer
maar wel in de daluren…