Nadat ze mij had gedefenestreerd
schonk ze me zeven zieke schapen.
Hoe wreed voelde ik me gedeclasseerd
tot eter van uien en rapen.
Ik werd aldus door het raam gegooid,
wat een wonderlijk privilege.
Mijn lusten heb ik weer opgeplooid
toch bleef je me meer dan genegen.
Na zeven jaar leven in een dorre woestijn
kwam ik je tegen vol van…
de Dolle Mol is niet meer
gesloten, dat wel, het systeem
verdraagt geen klare kijkers
die teveel kunnen bespreken
met stemmen die kunnen tellen
de koffie staat te verkleumen
zonder warme mensenhanden
het lot van elke geschonken kop
in de krant van agitatie
over frustratie en defenestratie
- iets ging naar de mallemoer
zo eindigt het…