In de morgen
Probeerde ik
Tot jou te komen,
In de middag
Je nogmaals
Te benaderen,
Tussen ons in
Lag een ijszee
Aan verloren tijd -
Toch geef ik niet op,
Blijf het proberen
Op deze laatste dag,
Wil tot je doordringen,
Wil dat je me
Hoort en ziet,
Als de avond het wil…
Regels die in zichzelf
Zijn opgesloten, ontoegankelijk
Voor wie ze lezen wil,
't Is geen opzet,
Eerder zijn ze het
Product van een mens
Die met stomheid geslagen is,
Die uit pure onmacht
Sprakeloos werd…
In gevangenschap
Te weinig tijd,
In vrijheid
Ineens te veel -
Wat door vijandschap
Verdrongen werd
Vecht zich in herwonnen vrijheid
Een weg naar boven,
Pijnscheuten die al lang
Naar het verleden waren verbannen
Duiken weer op
In het weerbarstige heden,
Steken de kop op
Terwijl jij en ik
Het hoofd laten hangen…
Zwarte schaduw
Die midden op
De zonovergoten dag
Alles verduistert,
Hand met onderbroken
Levenslijn die in het
Donker tast,
Op zoek naar
Jij die bent
Maar die voor mij
Amper nog zichtbaar is…
De pijn, het niet verwerkte
Verdriet zit opgeslagen in
Het gesloten hart -
Het oog wil wel huilen,
Maar de traan laat zich
Niet gebieden,
Vindt nog niet
De weg naar jou,
Tijd moet eerst vervloeien,
Een weg banen tussen ons twee,
Dan pas kunnen we weer
Tot elkaar komen
In ongesproken woorden
Die meedrijven met de
Nieuwe…
Ik leg mijn hand
In die van jou,
Mens die met stomheid
Geslagen is, het hoofd
Vol onrustige gedachten
En ontelbaar vele woorden -
En niet één die de uitweg
Weet naar je mond, je stem
Die zelfs niet de zachtste
Klank weet voort te brengen,
Ik laat mijn hand
In die van jou,
En lees zonder taal
Al jouw ongesproken woorden…
72
Bezig met laden