Het maanlicht ontwaakt mij uit diepgaande dromen
Als haar foto mij aankijkt uit een levenloos blad.
Het besef dat bekendheid haar ziel heeft gevangen
Maakt mijn tergende leegte tot een eindeloos gat.…
wel hoe destructief onze passie escaleerde,
ook al wensten we naïef het tegendeel, wonderwerken
van de goden en godinnen, kusten we elkaar in de
maagdelijke sneeuw, hele nachten tot de vroege zon,
roemde ik je slanke, stevige, goddelijke lichaam en
zei je al die liefdesdagen nooit 'hallo' tegen mij,
slaat deze aarzelende groet onze eens zo diepgaande…
811
Bezig met laden