De weg loopt nu, als zwarte stroop zo zwaar,
tergend traag onder mijn arme Presto door
het sidderende dodendorp weer uit. Maar hoor!
Als afscheid toch nog een vormelijk gebaar?
Daar is uiteindelijk zowaar een levend teken.
Ginds hoor ik dan nog een kerkklok slaan.…
Geluiden lijken wel verboden.
Geprevel wil men door de vingers
zien. Een pijpje smoken mag.
Rook verdrijft de laatste tijd.
De waardin sloft zacht versleten
sloffen af tot niets
van wat ze waren.
Wie kracht had is weg-
gegaan, op zoek naar wat
hem ooit hier terug zal voeren.
Hij zal er niets meer vinden
dan de stilte binnen muren,…
230
Bezig met laden