Dit gedicht gaat over de mus,
De “Passer domesticus”.
De mus is zijn hele leven,
Altijd thuis gebleven,
Een beetje saaierd dus.
Je kunt pas over leven praten,
Als je je nestje hebt durven te verlaten.…
in een al omvattende encyclopedie
der gevleugelde gesnavelden
stuit men in het centrale deel
op diverse families mus
de bekendste is wel de anonymus
naar men zegt een uitgeproken domesticus
meer nog dan de al zo huiselijke huismus
de anonymi vertonen zich altijd alleen
meestal echter ziet men er geeneen
dit is verschillend van de goud-…
een vrolijk vogeltje zat te zingen in de heg
tussen violenbed en rozenstruiken
nooit vergeet ik nog de klanken en het ruiken
van die dagen dauwend langs de luiken
zo dodelijk onthegt teert zij nu langzaam weg…
zonnebrillen vullen het terras
daar de zon haar mooiste
glimlach opzet
laat de wind zich van
zijn koudste kant zien
hippen mussen van terras
naar terras alwaar
ik me laat verleiden…
Een huislijk musje zingend in de heg.
Haar kleintjes hoedend achter rozenstruiken.
Och, ooit vergeet ik nog haar klank en ‘t ruiken
van die liguster dauwend langs de luiken
want dodelijk ont-hegt teert het musje weg.…
Als de kat van huis is
vier ik geen feest
ik heb hem wel
de bel aangebonden
om zijn jachtsucces
te beperken.
Een muis vangen
dat is o.k.
want die staarten doen
mijn vrouw zo rillen.
En muizen kruipen ergens
in denkt zij
vaak uitgelegd dat
het niet kan
maar zij blijft rillen.
En muis in huis,
een ramp voor haar
maar ook de kat…
Leeft het hele jaar in luidruchtige groepen
op de grond hippend
tjilpend
sterk aan mensen gebonden.
gaan hun eerste levensjaar al dood
gebrek aan ervaring
minder nestgelegenheid voedsel
verdichting van bebouwing
sterk aan mensen gebonden
zelfs de ervaring…