Het landschap
gaat aan je voorbij
als filmbeelden
de dijken, weiden
de dorpen, als vlekken
aan de Maas
waar het vee
rust of graast
het snelverkeer
niet raast.....
Nee, oh nee
'rij er wel zuutjes'…
Alleen in mij
dansen de herinneringen
als onverwoestbare
filmbeelden.
En in anderen anders,
maar ook dat gaat
voorbij, waarna zelfs
het verlangen het opgeeft.
Diep in de oceaan ligt
de verborgen schatkist,
die allang is
leeggeroofd.…
De nachtelijke hemel
Zwak lichtgevend
Onbewolkt bij heldere maan
De strepen op het wegdek
Die flitsend aan me voorbij gaan
Net als de filmbeelden
Waarin ik in gedachten
Terugkeer naar de afgelopen drie dagen
De tussenliggende nachten
Waarin we in elkaar’s armen lagen
De snelweg naar Nederland is leeg
Het hart is vol
En overschrijdt…
Beweging zit er niet in:
het zijn stills uit een movie;
meestal stom,
soms met geluid,
kreten van vogels bijvoorbeeld,
zelden een stem.
Ze komen terug, steeds vaker:
Er komen er ook wel bij.
Duizenden plaatjes in
een o zo zwaartillend hoofd.
Je zit er maar mee
op de achterste rij
van je eigen theater.
-----------------------
uit: …
Na je biografie en je biografische filmbeelden ben ik
volop in je gaan geloven, zoals ik in vele literaire
grootheden geloofde. Je had de zee uiteindelijk meer
lief dan het leven zelf, spijtig genoeg. Dat de zee
je poëtische lichaam heeft ingepikt, vergeef ik de
zee nooit. Je poëzie, okay, maar je lichaam, nee!…
106
Bezig met laden