Dat ze nog wil weten
voor straks
voor later
weer weten hoe het was
hoe elke ochtend
de bergen verschijnen
vanachter sluiers van mist
hoe zon duizenden spiegels tovert
over het vlakke water
onder een cielo
van vijftig tinten blauw
de geuren van oleander en jasmijn
de smaken van gelato
dat ze niet wil vergeten
hoe avond hier geruisloos…
het terra
van de dansende
coulissen, geuren
parfumerend langs
de Arno, mee te gaan
naar Piazzo della Signoria
gevels met witte luiken
zijden jurken, losjes
en nonchalant over
de schouders, bandjes
zichtbaar, glimlachen
neergelegd in marmer
waar pioenrozen
uiteen vallen, de maan
zijn sikkel kwartiert
zou ik haar vragen
een Gelato…