Alle inzendingen over gerda blees

puin in mijn hoofd puin in mijn hart puin is wat mijn leven verwart puin ontsproten aan veel pijn wat langzaam wegnam mijzelf te zijn met pijn en moeite vecht ik terug tot zolang ben ik nog wat stug hoelang mijn weg ook zal zijn steeds bij het opstaan iedere morgen hoop ik dat het weer wat minder zal zijn zowel de puin als de pijn…

bijna al weer april waar ik liever nog niet aan denken wil die maand schonk ik jou het leven maar dat is jou nu om het even zo gelukkig ik was zit ik alleen nog in zak en as zie jij mijn liefde als onecht bestempel jij mij als heel slecht digitaal moest iedereen lezen dat ik geen moeder was en niet kan wezen ontspoord ik radeloos…

verloren verdrietig een tijdje ontroostbaar eigen keus het was klaar ons samen zijn is nu verleden ondanks alles doet het pijn zal jij voor altijd mijn 'ware' zijn cultuurconflicten hielden aan dus liet ik je los met brandend hart vrij om te gaan. alle sporen zal ik wissen ter bescherming mij niet weer te vergissen.…

mijn lieve kind wat ben ik blij onze vete is voorbij verleden achter heden voor samen hebben wij het door maar bovenal wij gaan er voor de toekomst vol met zonneschijn vult mij met oer kracht maakt zorgen klein wetend dat wij weer samen zijn een familie door dik en dun en ik weer oma vol op in de run niets mag dit ooit nog verstoren…

denkend steeds ik ga goed niemand die mij nog wat doet dat had ik mis ging op mijn gat een kiezelsteentje op mijn pad was alles wat ik nodig had om weer onderuit te gaan uitglijen als over de schil van een banaan zo glad en snel is het gegaan tevens ook met mij gedaan weer een beetje terug bij af klim snel omhoog als nooit te…

een huidje zo zacht en een hartje zo rein zo heel nog onschuldig kwetsbaar en klein weerloos en breekbaar vrij nog van pijn prijs ik mij gelukkig mama te zijn van dit prille ventje zo weerloos en teer die mij laat genieten telkens weer de zon doet schijnen iedere dag met zijn lieve stralende lach.…

het is gebeurd niet terug te draaien mijn reputatie naar de haaien zonder erg heb ik gezaaid rijp voor verderf gras onder eigen voeten weg gemaaid hoe ik ook zie onder ogen zij voelde zich enorm bedrogen mijn kind mijn dochter waar ik zo van hou ben ik weer kwijt al wat ik nu nog voel is een enorme kou…

bewust van pijn bewust van verdriet bewust ook weten huilen helpt niet het lost niets op geeft even lucht na een hele diepe zucht ben ik mij weer heel bewust wat er op mijn schouders rust kijk in de spiegel mij zelf aan veeg boos weg nog weer een traan recht dan mijn schouders strek mijn rug en ga er voor vecht mijn weg terug doel…

het overkomt ons allemaal dat gevoel van onmacht en gaat met je aan de haal duurt lang of kort weet hoe dan ook dat het niet schort nu even niet al dat gezeur wil je weg ook uit de sleur van dagelijkse beslommering en goed bedoelde bekommering even alleen zijn en alleen met enkel jezelf om je heen voor rust en denken maar…

ging ik vroeger met gemak vol overgave uit mijn dak in hartje binnenstad altijd was het ultra bijna lustrum ben ik nu dan dat gevoel kwijt niets is er aan verloren en heb ik geen spijt maar die tijd is nu verleden bijna nu al drie jaar bereikte ik onomstreden de mooie leeftijd van onze saar wil dat niet zeggen het is voorbij…

denk je vaak ik heb het gehad komt er plots iemand op je pad waar je nooit van zou denken dat diegene zoveel vreugde kan schenken met een warmte speciaal voor jou wat weg doet smelten de ijzige kou waarmee je jezelf had omhuld die maakt nu plaats voor een warme gloed die al het ijzige smelten doet... mijn neef kwam op tijd op…

zo heel verdrietig nu dank zij jou mijn dochter waar ik zo van hou gaf jij te kennen dat je me haat en nooit meer wil zien zelfs niet op straat moe gestreden als ik ben is er niets meer wat ik herken aan mijn kind mijn vlees en bloed en kwijn ik weg door hoe jij doet slaap ik pas na uren huilen kan dan even in mijn dromen schuilen…

haast een geval apart zo voel ik mij zo hèèl veel heb ik meegemaakt ik ging door menig dal van pech en verdriet zo uitzichtloos niets in het verschiet moeizaam en heel alleen worstelde ik overal doorheen ik zie het als een leerproces een jarenlange levensles die mij gevormd heeft tot wie ik ben en ervoor zorgt dat ik mijzelf…

zware verwijten grof en brutaal minachtend ging jij met mij aan de haal meedogenloos hard en verbeten laat jij mij bijna vergeten dat je een dochter bent van mij met lief karakter vrolijk en blij helaas dat beeld heb jij doen vervagen zie ik nu als ik denk aan jou een qua uiterlijk prachtige vrouw zo hopeloos verstrikt in haar zelf…

heel mooi lief rustig en echt betrouwbaar begaan naar niemand slecht mijn jongste dochter en zonneschijn zal deze maand nog zelf moeder zijn van haar zoontje broos en klein besef ik dat mijn kleine meisje opbloeide tot een mooie vrouw waar ik o zo trots op ben en met heel mijn hart zielsveel van hou weet ik, wederzijds is dit en zullen…

oma gerda…

veel te laat nog ben ik op maar m'n verjaardag was helemaal top was ik uit met mijn vriendin ook zij had het naar haar zin zoveel lieve complimenten vielen mij ten deel had ik soms een paar momenten dat ik dacht dit is teveel doch dat bleek overbodig het was oprecht en stiekum had ik dit nodig het deed me goed gaf me kracht zo`n mooie…

vreugde blijdschap liefde geluk dit gevoel gaat nooit meer stuk als ik naar jouw gezichtje kijk zo vredig puur lief en sereen gaat er een warme golf van liefde door mij heen te zijn jouw oma voelt heel rijk in een oogwenk deed jij mij stralen je was geboren ik zag en overwon al mijn verdriet dat verdween als in het niet. laat…

optimisme lieve kind is waar je kracht en steun in vindt bij alles wat soms tegen zit heb je dat dan even niet stuur je je zelf met een kluitje in het riet hoop ik voor jou dat je dan heel snel merkt dat optimisme echt werkt wil ik je dit mee geven sta positief in het leven zonder stress angst en beven pas dàn kun je je grenzen verleggen…

dacht ik dat het simpel was zit ik toch wel in zak en as is het mij nu toch wat te veel en glij ik toch een beetje af maar wil ik omhoog en wel in draf herstel mijn blik en recht mijn rug richt op de toekomst kijk niet meer terug gedane zaken nemen geen keer denk aan mijzelf nu en relatieveer ga ik vanaf nu met frisse moed door het leven…

moedeloos word ik ervan zòveel verdriet om die ène man zal ik hem enorm missen langzaam aan maar met het gaan wissen blijven denken aan weer een verzoening wetend dat ook die mis loopt niet zal gaan zoals je hoopt soms is °houden van° niet genoeg de taal en andere cultuur werkt slopend op den duur dan is het kiezen tussen hart en verstand…

hoe pijnlijk kan een ontmoeting zijn zowel voor groot als voor klein zijn mama dacht hij merkt 't niet maar ik zag in zijn oogjes heel echt verdriet twee en een half is hij pas maar hij zag meteeen wie ik was geen blik of groet gaf ze mij ons moeder-dochter-relaas is al jaren voorbij heel pijnlijk haar zo plots te ontmoeten maar waarom…

warrig..warm.. blij en verward hou ik van jou met heel mijn hart dit was wat ik voelde toen ik naar je keek bij binnenkomst na zo`n lange tijd welke voor mij een eeuwigheid leek daar stond je dan in mijn gang.. ik was wat bang heel even maar toen je mij zoende rook ik aan jouw haar en was het goed.. dit is mijn meisje mijn vlees en…

altijd maar denken aan een ander sommigen hopen dat ik verander blijf ik liever toch mijzelf wetend dat ik nu niet `t onderspit delf wat in vroeger tijden wel heel vaak voorkwam en al mijn zekerheid weg nam nu ik tig jaren later verder ben is er toch iets wat ik herken dat is mijzelf zonder angst of falen ondanks al mijn diepe dalen...…

hoe te zeggen wat ik voel vrij te geven mijn gevoel zonder een ander pijn te doen juist dààr wringt bij mij de schoen ik hou van hun maar ook van hem loop ik dus met al mijn liefde klem vertik ik het te moeten kiezen maar wil geen van hen verliezen volg ik naar eigen wil mijn hart krijg ik anderzijds roe en gard dit alles doet mij zoveel pijn…

laat me los...ik wil vrij zijn hou me vast...ik wil blij zijn laat me los...je doet me pijn hou me vast....het voelt zo fijn laat me los...ik wil, ik zal hou me vast...voor ik val…

Het leven was geen leven zoals je leven moet; want in plaats van liefde, deed jij je aan de drank tegoed. Het kan een mens zo slopen en alles om je heen; en ik bleef steeds maar hopen: toe laat ons niet alleen. Wat ik ook probeerde, je handen zaten zo los dat alles zich tegen me keerde, Ja ik was steeds de klos. Je nám in plaats van…

ik heb iets opgelopen, ik voel me week en slap het kan zich snel verspreiden dus zet jezelf maar schrap. Je hoeft het niet te mijden, het voelt heel aangenaam, misschien kent u het virus: Liefde is de naam. Ik voel me net een vlinder met vleugels van satijn. Ik hoop dat ik nog heel lang, met dit virus besmet mag zijn!…

Lief klein mensenkind, je werd zo blij verwacht. Lief klein mensenkind, je naam was al bedacht. Lief klein mensenkind, 't heeft niet zo mogen zijn. Lief klein mensenkind, het doet mijn hart zo'n pijn. Lief klein mensenkind, al ben je nu een ster, je blijft mijn lief klein mensenkind, ook al sta je nu zo ver!…

Een kindje in een sloppenwijk loopt langs de straat te dwalen. Het vraagt zich elke dag weer af waar kan ik eten halen. Een kindje dat geen liefde kent groeit op met het geweld, De angst in de ogen van hem, spelend op een vuilnisbelt. Zijn ouders heeft ie nooit gekend, door oorlog omgekomen. Soldaten in hun groene pak hebben hem alles…