verbrande zielen,
verblind door hebzucht
alleen voor altijd....
eenzame dagen,
vervuld van haat
voor altijd verloren...
verloren wegen,
verwijderd van redding.
hulp is nodig..
wij wachten..
zolang het nog kan...…
antwoord op die vraag, weet ik alleen
Dus..hoor mijn hulpkreet en wees mijn klankbord
denk mijn gedachten en weet dan meteen
Dat niemand alles alleen kan
zelfs jij niet…
In vochtige woorden de vreugde toe
En mijn neus danst met bloemen
Op de kristallen dansvloer
Van een zomers briesje
De ogen grijpen naar een ster
Die langzaam in gouden druppels
Smeltend mijn horizon inkleurt
Ik proef hoe de warme gloed
De mond van elke porie kust
Maar mist zweeft de afstand tot een gat
Mijn vingers krassen onbewust
Hulpkreten…
geurt
het frisse water met alsem besmeurt
verhitte zenuwbanen ontvouwen Satans plan
walm van puin over het doodse veen
bevende vingers betasten het moeras
kwaad doortrokken halmen beemdgras
wazig zicht van tranen en geween
tijd versnelt tot eeuwig duren
moe getergd, de hoop vergeten
de gang van trage, trage uren
hoort iemand holle hulpkreten…
Wie zit er te wachten,
op verloren strijdkrachten,
men wil het niet weten,
onhoorbare hulpkreten.
Niemand die het ooit ziet,
de spiegel van verdriet,
voortleven in vele dromen,
zichzelf laten doorstromen.
Een Clown, een boegbeeld,
in een lach bevoordeeld.
aanprezen in het bestaan,
zal vaak eenzaam heengaan.…
557
Bezig met laden