het sensuele van de bonte
jasschorten die aldaar op markten
bij bosjes worden aangeboden
zó zie ik het voor me
de lange winteravonden
in dunbevolkte regio's
vrouwen gestoken in niets
verbloemende schorten
en dan toch nog plotseling
als bij een surprise
'de ontknoping'…
De geur was onmiskenbaar
Een nooit te vergeten reuk
Van armoede vreugde en lijden
De reuk van vervlogen tijden
Het was de geur van haar persoonlijk
Roept bij mij beelden op van weleer
Dat lang gebloemde jasschort
Dat bruine plaatje van onze lieve Heer
En soms wanneer ik dat aroma opsnuif
Hoor ik in gedachten weer mijn Oma
Vragend of…
298
Bezig met laden