Kennemerduin*
netgedicht
De zon van de liefde beschijnt het duin,
waar wij de platgetreden paden mijden
en van lichaam maar niet van geest gescheiden
verliefd de weg vinden van kruin tot kruin.
Heerste het koudste van de jaargetijden
kil over deze woeste doornentuin,
met de Zomer is het dat ik hier struin,
terwijl fietsers schel bellend langs ons rijden.
Verschrikt…