elf mei meisje
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 
236
236nog even te mogen springen
in het veld, aan moeders hand
weten hoe gewenst je bent
en kleine bloemen in je haar
naar waar de wind komt zoeken
om dan de man te ontmoeten
die je leven komt te stelen
je jonge hart doet verstommen
tot een gebarsten klok zonder klepel
niet zeker meer van de toekomst
je wordt herinnerd en herdacht
te jong om…
Bezig met laden