Ik hoorde
hen zingen
galmen
is 'n beter woord
Buiten werd
de zondagsrust verstoord
door motors
die stuntten op 1 wiel
Op de dodenakker
achter de kerk
was een levende ziel
'n boeketje bloemen in de hand
Dit is het land
terug gegeven-met dijken-
door God
aan jonge mensen.…
De wierookwalmen stijgen,
De kerkzang sleept haar mee,
En wiegt haar zacht in dromen
Van rust en hemelvreê.
En wiegt haar zacht in dromen,
Allengskens, onbewust; -
Gezang en orgel zwijgen,
En de kerke ligt in rust.
Gezang en orgel zwijgen,
De laatste stap galmt heen…
Zij zit nog stil te dromen,
In ’t schemeruur alleen.…
Niet tevergeefs ruiken deze uren
naar wierook en Latijnse kerkzang.
Nee, niet tevergeefs:
haar schouders in een nauw contact
met wat omringt, haar haar een vlies
zoals de schemering een vlies is,
zoals staar.…
neem van mij aan
niets is voor niets
of het deugt ergens voor
ik zong voor het eerst
van mijn leven mee
in een kerkkoor
laat los
klonk vol uit mijn borst
wat ons zondaars het leven
daaglijks zwaar maakt
almachtige smeken wij verlicht ons
zodat wij u dankend zweven
in kleine deeltjes
wij denken van eendendons
ongeveer in dien trant…
94
Bezig met laden