Een ware nachtmerrie (II)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 
190
190Dit tweegesprek in de nacht geeft steeds herhaling
echo zonder uitzicht op een werkelijk lange lente,
hoe droef kunnen pauwen thans nog schreiden,
monden nog scheppen naar beeld en gelijkenis.
Hoe het neer te leggen
alles was waar en ooit wel goed.
Zijn ze niet meer schoon
uw aderen de armen en uw keel.
U sprak ooit over het purper van…
Bezig met laden