Oeverloos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 
182
182Met gesloten ogen
keer ik terug
naar een diepe slaap
maar de weg is treurig
en vuil, een halte
tussen de dag en
de nachtmerrie,
gedichten lezen zou mijn
oeverloze gedachten
tegenhouden, die
labyrinten overstijgen
en naast mij een kussen
een leeg omhulsel,
waarvan de veren in
onschuld lichter
worden, om deze te
vangen kost geduld,…
Bezig met laden