Laguz
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
46
46Wind bewaait het meer,
beweegt water te golven,
en mijn geest golft mee;
Met zonsondergang
gaat ook de wind onder, stil
wordt het water kalm
en spiegelt de maan,
zo boven zo beneden:
ook ik spiegel me
in strakglad water
onder de sterrenhemel,
boven de diepte;
Mijn bewustzijn zinkt
traag in het zwarte water,
diep in mijn wezen,
doodsangst…
Bezig met laden