Net als
bij die onnatuurlijke stilte
steun ik
op het leenwoord,
gewend aan lokale verdoving als
ik ben.
Ik vul. Net als.
Mijn plaats. Maar waar?
Op het strand
laat ik mij deze eenmalige zomer
niet zien,
zelfs anoniem niet,
gewend als ik ben.
Het onweer blijft uit.
Maar waar? Net als.…