het bloemblad krult
onthult de
donkere kleuren
uit het diepe hart
meeldraden wiegen
uitdagend gespreid
lokken bijen en vliegen
met een honingontbijt
de stamper staat
koning te zijn
doet audiƫnties
in de geurenfontein
ieder komt
zijn eigen hart luchten
bloemen bevruchten
op het lentefestijn…
ik zie je slanke handen
op het zwartwit klavier
artistieke vingers dansen
met intens plezier
je volgt met
een dromerige blik
wisselend zachte golven
waarin de melodie zich schikt
door openslaande deuren
dwarrelen tonen naar de tuin
die zich mengen met
de geuren van het lentefestijn
een paradijselijke plaats
om heel lang te vertoeven…
Het niets van de schone schepping
schept de nieuwe wereld van een
weelderig lentefestijn. Dat na
enige maanden van schijndood het
herschapen genot van een paradijselijke
tuin zal zijn.
Voor al diegenen die nog iets van
het leven lusten en eerst genieten
voordat ze gaan rusten.…