zonder woorden
vertelt jouw gezicht
expressie in kleine
mimische verschillen
razend boos bang
verdriet geluk lust
laat je gaan
je ogen schitteren nu vuur
jouw mond vormt
een zuurstofvolle levensvlam
kus me.…
Vallende ster
Het Katwijks strand met al zijn sterren
Heeft boven en hier benee zijn licht
Wellicht dat eens een ster zal vallen
Wegdrijvend in de zee zo uit gezicht
En als ik meedroom met wie is gevallen
Dan valt het leven plots niet zo meer mee
Heden zijn levensvlam gedoofd
Morgen kan ook mij dat treffen
En ik ben zelfs nog nooit…
Jouw boodschap zonder doel deed pijn
Zowel fysiek als mentaal
Mijn rots in de branding ging onder water
Mijn lichtpuntje in de duisternis werd gedoofd
Mijn levensvlam werd gedoofd...…
Nu de wind het verlangen aanwakkert
en de lage vale zon de randen van jouw beeld
zo betovert, bij elke blik die je met mij deelt,
nu dooft mijn levensvlam. Slechts wakkert
er nog een schemerdans, een waakvlam
voor het wintertasten. Een takje naast de stam.
Als bladeren dansen de jaren van jouw bestaan
onrustig om mijn hoofd.…
Toch zie je die levensvlam vervagen bij een lijdende.
De laatste krachten gaan uit naar de liefde
De liefde van het leven, de liefde voor jezelf en de liefde voor een ander
Als leven liefde was en liefde was lijden, dan was ik er niet meer.
Dan verging ik net als de skeletten die na jaren werden gevonden.…
dat het groene lover
jouw open venster is
laat dat niet betimmeren
pak je kans, spring erdoor
bouw je eigen beelden
zing je eigen zinnen
schilder je schilderij
creëren maakt je blij
zet dreigende luchten boven
glooiende akkers, speel
het spel van donker en licht
maak mooie mensen met
uitzicht op een vergezicht
van hun eigen levensvlam…
887
Bezig met laden