haat hartstocht moord
in ruige riddertijden
een sombere burcht
in dichte donkere wouden
de wenende zwarte weduwe
verteerd door liefdessmart
en ruw gedoofde hartstocht
dolend langs de duistere slotgracht
nauw verhuld door nachtelijke nevels
tussen statige eeuwenoude eiken
zacht snikkend verdwijnt ze
elke nacht in het zwarte water…
milde warmte van de zon
Ik zie ons beide de regenboog betreden
ik zie ons in de maanden toen ´t begon
Ik minde jou zeer, jij hield veel van mij
op ons eiland droomden wij van elkaar
Van ons boek werd dat de eerste bladzij
ach, ons boek is dus nog lang niet klaar
In de pure stilte, zucht je in mijn armen
op het stilland, zonder enig liefdessmart…
319
Bezig met laden