Alle inzendingen over max

Het is voorbij, de strijd is gestreden. Het einde van de tunnel geen verlichting, maar oplichting. Het tegenovergestelde van lachen dat voel ik nu. Ik lach. Mezelf de schuld geven breekt mij. Anderen breken mij. Wat doe ik hier? Wat doen jullie? De woorden, jullie woorden. De stemmen, terug gekomen. Het einde van mezelf, nabij. Vanaf nu,…

It's B-Day, Back to Splendid Isolation Bevrijd van Brussels juk en de EU Met Branie en Bravour kwam Boris' zege Het middernachtlijk uur is slechts Uur-U Westminster zwijgt nu net als de Big Ben Met stomheid is geslagen, zonder end…

" - Max(ima) - 28 april 2024…

Jan Rot en Henny Vrienten... beiden babyboomers, uitzonderlijk begaafd als componist en tekstdichter, maar in mindere mate als zanger. Nota bene in hetzelfde jaar geboren en vlak na elkaar (eerst Jan) gestorven __________________________________ EEN EEUWIG BEAU SÉJOUR Salut, merci, een eeuwig beau séjour In het hiernamaals...ik blijf hier…

In 't kader van de Week van 't Nederlands Breek ik voor u en mij maar eens een lans We doen aan Engels, maar geen Duits of Frans Okay, maar wie geeft Onze Taal nog kans? U weet wellicht wat mij wèl was ontgaan Hetgeen mij voorshands zorgen baren zoude Ware 't niet dat het mij echt liet koude Indien dit thema niet verkreeg ruim baan…

Het puntdicht - in al zijn varianten - blijft voor velen een brug te ver. Sommigen zien op een onbewaakt moment plotseling het licht, anderen proberen eindeloos en verder een fata morgana te bereiken. Maar ook dat zal een eeuwige illusie blijken... Met dank aan de "Plezierdichter" van Inge Boulonois (zie aldaar) _______________________________…

mijn proefvaart op kompas Door 'n labyrint naar 't boreale noorden Ontwaar fictieve Esperantowoorden Jij kan, in plaats van kunt, is wat ik las Wel tien maal loop ik langs een blok van Malm En elementen Tjena en Elvardi Een Raggisar, een ladenkast van Pax Of Skubb of Nissedal, maar blijf toch kalm Wat ben ik blij dat ík een naam heb: Max…

Aan een haars ondanks ongehuwde tante Wijd ik een quasi necroloog poëem Niet dat ik haar ooit zag, nog onbequeem Om haar verschijning in mij op te nemen Het lag niet in haar aard van haard en heem Op drift te raken, zij verkoos gefleem Als een gezelschapsdame bij een tante Een verre weliswaar, geen naastverwante Het moet mij van het…

Spreeuwen honderdvoud Rondedans in avondzon Wij-synthesevlucht…

Zij zong van paradiso Indië En eenmaal in haar nieuwe vaderland Van cimeroni en van brandend zand Zelfs 't nieuwe volkslied van Maleisië In 't kikkerland bezong ze soerabaay Haar private dancer was een liefdeslied Al rees haar ster, proud mary zong ze niet Te zoet voor river deep en mountain high Zij was geen podiumbeest als miss…

Latent tot de lente verschuilen zij zich als entiteiten zonder ID, verbreken de ketens als fabelwezens zwevende virale schimmen Voor ieder ongrijpbaar, ontsnapt uit de fles, tonen de geesten in wazige mist hun valse karakter op klaarlichte dag, onstuitbaar, niet langer te dimmen Kruipen bij voorkeur bij nacht en ontij in…

~ SPECHT ~ Af en toe krijg ik weer eens de geest en trek mij terug Vreet de letters frenetiek spui mijn woorden fanatiek pers het proza op de lijnen en poëmen in kwatrijnen op de maat van beatmuziek En al voel ik mij niet ziek -touch wood- toch trilt in mij de snavel van de specht die hamert op de kale bast…

Corona-tijd Corona-tijd Ons land is een patiënt die lijdt Aan smetvrees maar dan wereldwijd Een pandemie, Corona-tijd Een pijnlijk onweerlegbaar feit Dat is waar men nu onder lijdt Het crisisteam heeft net besloten Geen podium of zaal meer open Scholen dicht, met mate open De inkt is droog de dop gesloten Onzekerheid Corona-tijd…

Als jongeling gekomen in het mekka van de kunst ontmoet hij aan het hof van zijn mecenas, Lorenzo de' Medici de Florence, denkers, beeldend kunstenaars en schrijvers Mannen van de geest, het geniale, elk voor zich een uomo universale hij beeldhouwde, ontwierp gebouwen, wijdde zich aan poëzie schilderen leerde hij pas later hij bleef…

De blauwgrijs paarsgetinte envelop Bedrukt mijn toch al zwaar belast gemoed De uitkomst weet ik al, 't is nooit echt goed Ach wordt die treurwilg ooit nog een klimop? Maar breekt de lente aan met nieuwe spruiten Dan zet ik straks de bloempjes lekker buiten!…

Op zijn 40e weigerde Roger Federer de handdoek in de ring te gooien. De Zwitserse tennislegende sukkelde van de ene knie-ingreep naar de andere operatie en revalidatie, maar wilde in 2022 nog eens terugkeren. Novak Djokovic brandde alvast een kaars: "Hij verdient een waardig afscheid." __________________________________ ROGER Sloeg als jongeling…

Het grijpt als lopend vuur nu om zich heen Uit onvermoede en verdachte hoeken Men zal nu serieus z'n heil gaan zoeken Voor een Chinese draak zo snel ter been Hij spuwt zijn vuur zolang het virus wil En zet de halve zakenwereld stil…

Cultuurerfgoed der lage landen: geen imitatie lustwarande in 't Gooi, aan Vecht of Heuvelrug, maar een kasteel met ophaalbrug, manege en een volière 'n hortus en een orangère, een authentieke bibliotheek, daar waar men 't liefst in stilte leest en koopman-dominee ontweek: cultuur als adel van de geest.…

Twee vaderlanden in hun borst, Maar één echt in hun ziel Max de Lussanet 27 mei 2018…

Van binnen hebben ze zowat dezelfde lichaamsdelen Grosso modo hoor, niet tot in kleinste onderdelen Maar van buiten is 't als dag en nacht zoveel ze schelen - Haar ronde vormen geven charme, hij, natuurmisdeelde, Zal zonder warme charme eerder zelf zich gaan vervelen Met een vooraanstaand lid dat zijn postuur hem biedt aan…

Wie net als ik beweren kan 'k heb eigenlijk geen 'vaderland' dit land waar 'k ben geboren, zoekt in de grondtoon van z'n wijs z'n eigen melodie wie onvervalst bezweren kan 'k heb feitelijk geen 'moederland', dit land waar 'k ben geboren, zoekt soortgenoten in z'n wijs van zuiv're harmonie dit land is niet mijn vader's land…

Als Sander een cd speelt van Satie dan hoor en zie ik hem, de Dalai Lama, in een bad van zen en lauwe prana in zes Gnossiennes en in Gymnopédie Als Sander een cd speelt van de maker van Tosca met Cecilia Bartoli zie ik Giuseppe voor me, ja ook die, want Verdi is een diehard Kringloopkraker Speelt Sander zondagavond met plezier dan…

Corinthische zuilen uit marmer gehouwen getooid met acanthus verheven en rank steunen de architraaf statig, eendrachtig, subliem van gestalte en slank Uit marmer gehouwen in eenheid verbonden ontmoeten twee zuilen in hendiadys elkaar op niveau in sereen trait d'union voor pikant rendez-vous vis-à-vis Getooid…

Corinthische zuilen uit marmer gehouwen getooid met acanthus verheven en rank steunen de architraaf statig, eendrachtig, subliem van gestalte en slank Uit marmer gehouwen in eenheid verbonden ontmoeten twee zuilen in hendiadys elkaar op niveau in sereen trait d'union voor pikant rendez-vous vis-à-vis Getooid met…

Corinthische zuilen uit marmer gehouwen getooid met acanthus verheven en rank steunen de architraaf statig, eendrachtig, subliem van gestalte en slank…

Haar geest was ver van hier en half verdoofd Maar uit haar halfbewuste onbewuste Steeg op een aantal zinsneden uit Mei... 'Blauw dreef de zee, het water van de zon Vloot pas en frisser uit de gouden bron, Op wollige golven die zich lieten wassen Maar in zijn rand verbrak de zee in reven Telkens en telkens weer, er boven dreven Als gouden…

In de diepste krochten der archieven van de abdij van Egmond aan de zee tussen eikenhout, niet te doorklieven, vond men na duizend jaar in goud op snee de beeltenis van twee beroemde Grieken gebroederlijk tezamen vastgelegd - iets waar in Ilias' hexameters geen woord, geen syllabe van werd gezegd in een schijnbaar onbewaakt moment…

De mintgroene dalen omsloten door heuvels van noordelijk Zweden in midzomernacht schijnen als rendieren- reeën te baden in 't gloedvolle magische schijnsel der nacht toppen en kammen verlenen de wanden een tondeldoosvuur als in sprookjes gedacht de jeugdige Thunberg zag met lede ogen het slinken der sneeuwranden als het bewijs…

Een verweesde symbiose solitaire stammenwand arboraire samenleving waar wij wandelaars verpozen nochtans zijgt het hemelwater zijdemat en transparant…

Na Ramsey, Vinkenoog en N. Perquin Komrij, Nasr en Naomi Esther Simon, Gerrit en ook Anne Vegter aan Tsead de eer des volks poëet te zijn voor 't Moederland; doch wie wij node missen is de vox populi van Driek van Wissen…