je was hier als kind geweest
om te zoeken naar een schat
naar sporen in de grond, krassen in lak
jouw adem uit mijn allerziel
de grond van het bodemloze
verdwenen, uiteen gewaaierd, voorgoed
nu schampt grondmist ijle lucht
iets dat lijkt op versmolten letters
geboren uit verdampte aarde; kom terug…
morgen gaat het huis tegen de vlakte
lijken bomen berooid, op slag
hun staketsels gerooid
komt herinnering in de wurggreep van kaalheid
geraakt althans het fundament van
het ooit onmiskenbare in sluierbewolking, in stiltekramp
ontaardt aarde in ontgronding
morgen is het te laat
gedaan
er is nu geen tijd meer om foto’s te vergelen
of oude…
bestemmingen verbindt
ik zag eerst niet goed wat het was
het bleek zo te zijn, zoals ik altijd al dacht
mijn verbeelding trekt in cirkels rond de polen
door een onbeantwoorde weg gescheiden
van de plek die lichtjaren voortduurt
van het continent dat verlangen voortstuwt
met aarden handen moet ik mijn akker doorploegen,
glooiende velden ontgronden…
na thuiskomst volgt het welkom heten
namen vergeten, bakenen van muren
volgt het ontgronden van bodem
ontjeuken van huid, ontleven van heden
op het achtererf ontmoeten wij onszelf
de man met de hamer, blessureleed
de tuin ruikt naar naaldhout met peren
naar reeds beklonken aarde, houtskool
in de keuken rijst het bakmeel, ontleden…
wat je ziet
is een zandzuigplas
dit was
een zandrug, een tange
een zandzuigbedrijf
kon er veel geld
mee vangen
kreeg de vergunning
om te ontgronden
zoog het zand weg
wat uitmondde
in een diepe recreatieplas
een natuurlijk mineraal
glauconiet
maakt dat het water
blauwgroen ziet
helder en fris
wat is er mis
als ik daar
op een zomerochtend…
345
Bezig met laden