Het klooster lijkt zwijgzaam in vrede
muren hangen oud de schouders krom
zwaar vermoeid tegen elkaar gevleid
hun vensters staren loodloos glas in tijd
waar lijden tocht trekt door ‘t heiligdom
bruine stenen; afbrokkelend verdwenen
gevallen in dwang van eerder slechten
het gedronken bloed versnelt ze tot gruis
verlokken de wind, “breng…
draagt hij heel even wichtig
op de breedste schouders van `t heelal
nooit eens of ooit, noch wiekend na val
zijn naaste is daarenboven (mede) plichtig
Tezamen draaien zij moeiteloos door
zaaien verwarring door termen te smijten
mogen van God los de kernen splijten
Een zwamwolk verschiet aan kim met vervuiling
fabriekswalmen wakkeren aan tot ontzuiling…
Een nieuwe tijd begon met
het ontstaan van bewegende beelden
mensen hadden weinig te makken
van wat er in karigheid was
ze deelden
ze werkten van vroeg tot laat
het hield ze van de straat
Voor gezag hadden ze respect
die hadden meer intellect
tenminste dat geloofden zij
Door de ontzuiling werden mensen bevrijd
er was vrijheid om te zoeken…
734
Bezig met laden