Netgedichten

netgedicht (nr. 5.077):

Horizonvervuiling

Daar zit hij daaglijks, uur na uur
goed verstopt, in mysterie gehuld
de beeldige in een zaak van geduld
een Hercules met in zijn rug een muur

Ons wereldje draagt hij heel even wichtig
op de breedste schouders van `t heelal
nooit eens of ooit, noch wiekend na val
zijn naaste is daarenboven (mede) plichtig

Tezamen draaien zij moeiteloos door
zaaien verwarring door termen te smijten
mogen van God los de kernen splijten

Een zwamwolk verschiet aan kim met vervuiling
fabriekswalmen wakkeren aan tot ontzuiling en
`t dramvolk smokt er op schoorvoet vandoor