Alias meubelstuk enkel te dagen houdt hard leven aan
in het kijken zonder schim naar een kaars in brand;
wat niet weet ook niet deert zonder het begaan,
harteloze daad alsof paraffine de pit wast uit je hand.…
ik zonder verrekijker op pad trok
het verleden deel was van het nu
de hengsten tijdig steigerden
en moeder bloedde iedere maand
zij gaf me de kruik die ik gebroken heb
en stuurde me met een hoofdknik
naar de bakker in het dorp
zij maakte vlierbessenconfituur
vitamines voor de grieperige winter
ik keek rechtstaand toe hoe
de potjes met paraffine…
Bij een pilaar waaraan geen beeld meer hing
(alleen dat bleke van een weggenomen lijst)
verbrandde ze een kaars waarvan ze het verlengde was,
het verlangde, zeer van paraffine. Ze brandde nauwelijks
en toch helemaal. Ik kan niet doven, zei ze. Ik mag niet.…