Ik vond haar rimpelvingers best eng.
Haar woonkamertje rook muf en waterig, maar
ze gaf me ware aandacht en dat deed mijn
zieltje goed. Vreemd om zo alleen met zo'n
oude vrouw te zijn geweest, bedenk ik me nu.
In een kladblok liet ze me cijferen van één
tot zover ik kon.…
Het
kleurrijke armbandje van wol, dat ik zachtjes
met mijn bibberende rimpelvingers aai.
Naar je foto's kan ik niet langer dan een paar
seconden kijken, want dan wordt de pijn te groot
en de confrontatie als een heggenschaar in mijn
dichtgeschroefde luchtpijp.…