roveraar
netgedicht
had nooit verwacht
dat je rauwe basstem
zo teder bewonderingen kon toefluisteren
dat je kolenschophanden
zo voorzichtig mijn gezicht zouden liefkozen
en je grof gegroefde gelaat
zo prachtig kon verzachten in geloken genot
ben doordringend geraakt
dat je volkse grote bek
zo verstomde in stamelende woordjes vol lievigs
dat je grote Vikinglijf…