RUWRIJM
poëzie
Zo vers ligt de ruwrijm,
zo helder, als ooit
viel, vers uit de hemel,
eens manna gestrooid.
Zo lief ligt de ruwrijm
op ‘t gers dat die moet
verzetten, voorzichtig
verzet zijne voet.
Kristalen woestijne,
vol wonderen, vergunt
me ene ure uw genot nog:
och arme, ge en kunt!…