Om de tijd en saaiheid te verdrijven
bewoog het karig stoeltje op en neer
tot het, met veel lawaai, begaf
en mijn inzicht werd bepaald
door een opgelegde straf en
het droomplezier bedrief
tussen de brave kinderen
in hun korte speelkwartier
wat mij niet kon verhinderen
dat ik samen met mijn dromen
onbelemmerd over weilanden zwierf.…
op kousenvoeten kwam je binnen
een gebaar dat ik alleen verstond
omdat je met je lichaam leek te praten
een woord dat even anders klonk
omdat jouw mond de tonen kleurde
zon wat feller scheen en zo
de saaiheid van de dag verscheurde
ik had niets in de gaten.…