als een baken voor de vele reizigers
statisch en fier zijn takken zwaaiend
zijn wortels ankerend in de aarde
groeide hij onwankelbaar ieder jaar
droogte storm en regen trotserend
mooier en machtig krachtiger weer
terwijl zijn fluisterend blad luisterde
naar dat wat de jaren hem vertelden
over wie er in het heden passeerden
wat hun gedroomde…
op de grens van het oude capelle
het stadse dorpje aan den ijssel
waar klaas de kade ooit klinkerde
tot waar hij de bermweg bereikt
die de weg naar schollevaar kruist
stond op de werf van hoogerwaard
op de driesprong van deze wegen
meer dan vijftig jaar het houvast
van de majestueus zwaaiende eik
die van wie hem passeren mocht
steeds het volle…
37
Bezig met laden