de rust van september
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 
162
162nu komt de natuur tot rust
lage zon verlengt schaduwen
avondnevels verdoven dagen
dempen het goud van afscheid
bomen verliezen hun pracht
kale takken buigen in de storm
daar is hoopvol leven verborgen
in de kille en donkere grond
maanden van felle verstijving
en sluipende dood trotserend
kiemend in de levenswarmte
van de klimmende lentezon…
Bezig met laden