Ze heeft een ander, zo'n baldadige jongeheer
Die “slappe hap” van mij was ze al jaren zat
Dat zei ze keihard tegen mij, de valse kat
Het is zo achterbaks, gemeen, en doet zo zeer
Totaal verslagen jank ik als een kind om haar
Mijn lieve moeder staat me bij, gelukkig maar…
(voor Erwin Olaf)
Daar zat je dan weer aan de gesprekstafel
van Jeroentje groentje Pauw, die je venijnig
confronteerde met een advocaatje slapjanus,
die de inhumane, brute, walgelijke daders
van een hemeltergende misdaad probeerde te
verzachten met lulkoekpraatjes en een hoge,
irritante stemtoon.…
Ik vergaapte me als iedere toerist aan de oude gebouwen
en de romantische sferen, maar vele bierpullen verder
wenste ik de bus terug en inderdaad, de slapjanus
kwam opdagen inclusief zijn smurfenlied. Ik had Praag
gezien, beregezellig, de bus is met mij aan boord van
een hoge brug te pletter gevallen. Alle smurfen dood.…