Ze is welkom,
stiefmoeder, koningin.
In het vuur hangen koperen schoenen met hoge hakken:
om te eren of te wreken, ze weet het niet zeker.
Ze ziet de andere gasten grijnzen,
zelfs haar eigen koning,
en tot overmaat van belediging grijnst hij iets milder.
Nu vergaat haar trotse schoonheid.
Hard gevochten, toch verloren.
Ze doet de roodgloeiende…
Mijn lief, weet je nog wel uit toentertijd
een dagje uit met het cantatekoor
in het sprookjesbos tussen bomen door
zonder enige lange afstand strijd
zong je hemelshoog gelijk Sneeuwitje
jij sjanste: ‘some day my prins will come’
ons samenzijn daar draaide alles om
ik als zweempje prins en sikkepitje
je moeder vond het allemaal maar niks…
11.316
Bezig met laden