Ik wou dat ik die kraan was,
die Torenkraan was, daar
hoog boven mijn geliefde Vlissingen.
Ik wou dat ik die kraan was
die kranige kraan was
en verplaatst werd naar een nieuwe kade.
Dan werd ik dan nu eindelijk,
na jaren, tóch nog opgeknapt
en in oude luister hersteld
-het is uiteindelijk de gerechtigheid die telt-
en sloeg ik jullie…
Had ze toestemming moeten geven
had ze koppig nee gezegd
had ze alle buren heel gedreven
alles tien keer uitgelegd?
dat ze zo ontworpen waren
als een éénheid, door één man
in één tijd, begin vijftiger jaren
dat je daar niet zó in breken kan
had ze een aktiegroep gevormd
“laat de huizen prachtig blijven”
had ze het stadhuis bestormd
had…
In welk een oorverdovend tempo
de wereld verandert bij alle bla bla
komt in beeld in oude buurten
gericht op zee uit Amsterdam-West
Zo ligt het Stenen Hoofd
thans kaal geslagen half afgehakt
met getrokken klinkers
voor ontmoetingen groen in het IJ
Ik liep door de Nova Zembla
die is dusdanig aangepakt
dat je op je klompen aanvoelt
hier…