Alle inzendingen van Peterdw.

Reeds lang diep in de schedels gevallen ogen, gebroken ruggen, vergane oren, zullen niet meer zien, niets meer voelen, nooit meer horen. Laat staan spreken.…

De blauwe vlinder vliegt hier al lang niet meer zoals weleer in zonnige tijden ‘k had het nog graag eens gewild De engel biedt me helaas ook geen soelaas meer alhoewel zij mij wel voor altijd zal kunnen zien ik haar enkel met m’n ogen dicht Andere tijden zijn het en inmiddels al aangebroken heel andere ogen bezien mij en overzien velen…

De brug is open traag komt een jachtje aangekropen een vrouw op het schip, schaars gekleed lacht een minzame groet een man aan het roer wacht traag komt een jachtje aangekropen de brug is open…

Van de liefde heb je niets begrepen je hebt hem ingepalmd en naar je hand gezet zo voor jezelf Je hebt de liefde opgeschud als een kussen waarop je het meest gerieflijk lag, voldaan en met een glimlach Dat je liefde eigenlijk moet delen had je niet geleerd of meegekregen Ik had hem graag met je gedeeld Je moest eens weten.…

Als ze je gaan vertellen wie je bent en wat en vooral ook wat niet Als ze je verleden willen doen vergeten maar je weet niet waarom Alsof de herinneringen niet hebben bestaan als was het slechts een waan Maar jij weet uit de grond van je hart dat je je best hebt gedaan Dan is het tijd... om weg te gaan, de hoogste tijd om…

Meer niet. Hij is overleden, bijna 83 met de nadruk op bijna had zoveel meer kunnen bereiken maar ontkende z’n ouders z’n broers, z’n zussen De advertentie in de krant was opvallend koud liefdeloos als de dood zelf een mededeling, eigenlijk meer wat namen, dat was…

We hadden verlangens en kusten, ja we kusten elkaar in vurige liefde en de wind in het haar Het was een liefde die eeuwig, ja eeuwig zou blijven die nooit meer zou stuk gaan dat geloofden wij zwaar Maar de tijd, ja die tijd die ging veel te lang duren want de bozen en de jaloersen cirkelden reeds om ons heen en de lichtjes, ja die…

Zomertijd, wintertijd. De klok, is het een ding, of is het een begrip. De wijze zal het U vertellen, van die wijzers, van het draaien, van het alsmaar uren maaien. De klok, rechtvaardig of niet, maar onherroepelijk.…

Toen jij bij me kwam was zij net om de hoek verdwenen of was het andersom ik keek haar lang na zo lang als maar kon met mijn ogen tot spleetjes verdween ze in een vreemde drukte witte jas , flets blauwe broek of heb ik de dingen verdraaid je sprak maar ik hoorde je niet als was ik zelf om die hoek verdwenen of zag ik het verkeerd…

O lotje dotje, bij jou is het toch altijd zo fijn Ik zou haast wel elke avond, en dat onder het genot van een goed glas rode wijn daar bij jou op de Boulevard willen zijn Peterdw. Groetjes en tot spoedig!…

Hoe zoet, hoe mooi en eigenlijk welhaast te mooi om waar te zijn En nu dan toch al veel te vroeg weggewaaid al die vergeten verwachtingsvolle woorden de ooit zo zacht uitgesproken beloften verwijzend naar een nieuwe horizon Die uiteindelijk maar niet kwam. Zonde.…

Ze was een vage vrouw en niemand die wist wat ze nou eigenlijk echt wou ze hield altijd alles voor zich ze was nooit eens heel erg duidelijk, nooit open altijd omgaf ze zich met mist ze was een vage vrouw toen er iemand kwam die zei ik hou van jou vond zij dit eerst wel prachtig en genoten zij zeer godallemachtig van zon en zee en strand…

De blauwe vlinder vliegt hier al lang niet meer zoals weleer in zonnige tijden ‘k had het nog graag eens gewild De engel biedt ook geen soelaas alhoewel zij mij wel voor altijd zal kunnen zien ik haar enkel met m’n ogen dicht Andere tijden zijn het en inmiddels aangebroken heel andere ogen bezien mij overzien velen Snel en accuraat…

Mag ik je eens schrijven of mag ik je eens bellen om je van mijn liefde voor jou te vertellen er is echter wél een bezwaar het is vreselijk, maar waar want geloof me geen woord wat ik jou ga vertellen is waar, maar mag ik je toch eens schrijven of bellen?…

Mag ik je eens schrijven of mag ik je eens bellen om je van mijn liefde voor jou te vertellen er is echter wél een bezwaar het is vreselijk, maar waar want geloof me geen woord wat ik jou ga vertellen is waar, maar mag ik je toch eens schrijven of bellen?…

Nee, zei je, ik wil niet wachten op nog meer pijn, op nog meer ellende Drie soorten kanker, en ik heb al een stoma: Nee, zei je, het is nu genoeg en het doet me ook allemaal zo’n zeer Nu heb ik nog zelf de regie in handen nu ben ik nog helder van geest Ik bepaal hier hoe het verder gaat Het was op een woensdag, we hebben nog samen…

Onderweg bedachten we wat we zoal vergeten waren mee te nemen Op de plaats van bestemming verzonnen we wat we achter konden laten Eenmaal terug thuis vroegen we ons af waarom we zoveel dingen niet hadden gemist.…

Gisteren een school beschoten, waardoor vijftien kinderen werden gedood en nog eens tweehonderd gewonden vielen O ja, nog een foto van mezelf met zeven afgehakte hoofden -waarvan ik sommige op een hek had gespiest- op twitter geplaatst. Eens even kijken: wat zal ik vandaag eens gaan doen?…

Als jij nou eens ophoudt met alsmaar te kwebbelen dan kan ik misschien eindelijk eens proberen je sproetjes te tellen…

Waarom ik jou geen kaartje stuur, of een berichtje ’t is al weer zolang gelee Ik weet soms zelfs niet meer of jij nou m’n moeder was of ik jouw vrijer als ik zo heerlijk bij je lag in je armen, op je buik zo moe, voldaan en heel tevree ’t is al weer zolang gelee maar een kaartje, een berichtje nee…

De kilometers kruipen nu onder me door ik trap het gas wat harder in het is bijna twaalf Chris Rea klinkt en ik ga maar door Ik besluit: ik ga er voor maar zal ik het wel halen? Zal ik het wel halen? Zal ik het wel halen? Het is twaalf nu, ik heb het gehaald Chris Rea klinkt en ik ga maar door dan.…

Ik loop hier op een boulevard het zou zomaar overal kunnen zijn Waar jij woont, waar ik woon ik loop hier op een boulevard Mist en zon, stof en zand ik hou je stevig bij je hand zon en mist, zand en stof het zou zomaar overal kunnen zijn Het lijkt hier altijd zondag mijn hoofd is bij de sterren mijn gedachten bij de maan waar jij woont…

Sorry Giraf, het ging niet om jou maar om je genetische komaf, iets van doorheen de eeuwen er was namelijk iets met Europese regels en zo begrijp je wel, Marius? dus daarom maken we jou nu af en daarom voeren we je in stukken aan de tijgers en aan de leeuwen het was niet persoonlijk bedoeld, giraf en ik voel best wel…

In het nu. Dan steek ik de sleutel in het slot van de kunststof voordeur en draai ‘m voor de zoveelste maal alweer, om Een soort verwachting, een beetje een mengeling van hoop en twijfel, en tegen beter weten in, doet iets met mijn buikspieren God mag weten waarom Je zelf gek maken, heet dat, maar wie ben ik Ik laat me in de…

Bulderend water nachtelijke overval, één en zestig jaar…

Papier heeft de tijd eeuwenlang opgeslagen houdt ons bij de les.…

Ik ben een oen want ik dacht eerst: die aardige man die wil me aaien hij trachtte mij te paaien O, ik ben écht een oen Gepakt heeft ie mij, eerst heeft ie me helemaal geplukt, en langs onderen flink gevuld en daarna dichtgenaaid Ik ben écht een oen! Ik wordt nu niet bepaald benijdt, want hij bleek nou nét de man te zijn die 's…

Kerstmisabecedarium . Koningen komen uit het oosten Engelen zingen in de nacht Refreinen nu aaneen geregen Stil het kind dat is gebracht Trotse 0uders, blij, volkomen Mooi klein wonder, reeds bepaald In de heldere nacht gekomen Ster van Bethlehem die straalt. Peterdw. En hoe ik daar stond, met die jongen die daar op de straat lag…

Loempia's met barbequesaus Kliekjesvormende omstanders met zelfbenoemde hoge IQ’s IJzeren dames, bazelend over mijn resterende geheugentijd En dan nu weer Belgische mosselen Belgische? Jongens, wat een ellende Het moet niet veel gekker worden.…

Ik moest eerst even mijn voorraam wassen, de spreeuwen hebben zich al een paar dagen luidruchtig boven de wijk verzameld. Soms achtervolgden ze elkaar in een niet te voorspellen luchtballet, dan weer leek een boom te ontploffen als de hele kolonie tegelijk opsteeg. Ze hadden ondertussen wel alles ondergescheten. De buurvrouw is…