Lichtjes.
We hadden verlangens
en kusten, ja we kusten elkaar
in vurige liefde
en de wind in het haar
Het was een liefde
die eeuwig, ja eeuwig zou blijven
die nooit meer zou stuk gaan
dat geloofden wij zwaar
Maar de tijd, ja die tijd
die ging veel te lang duren
want de bozen en de jaloersen
cirkelden reeds om ons heen
en de lichtjes, ja die lichtjes
die eerst zo vurig gloeiden
die doofden heel langzaam
werden stillekes aan, alsof niets ooit gebeurd was
weer zwart, ja weer helemaal zwart.
Peterdw. 21-12-2021
... Van toen naar nu. ...
Zie ook: http://www.zeelandnet.nl/weblog/flappie/
Schrijver: Peterdw.
21 december 2021
Geplaatst in de categorie: verdriet