Thuiskomen 2

In het nu.

Dan steek ik de sleutel in het slot
van de kunststof voordeur
en draai ‘m
voor de zoveelste maal alweer, om

Een soort verwachting,
een beetje een mengeling van hoop en twijfel,
en tegen beter weten in,
doet iets met mijn buikspieren

God mag weten waarom

Je zelf gek maken,
heet dat, maar wie ben ik

Ik laat me in de oude fauteuil ploffen
die schuin voor de TV staat
en ik roep in het lege huis,
nét iets te hard: I Love You!

Hopelijk is m’n buurvrouw doof

of in ieder geval een beetje.

Zie ook: http://www.zeelandnet.nl/weblog/flappie/

Schrijver: Peterdw., 5 februari 2014

peterdw-hotmail.com

Herinneringen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.6 met 7 stemmen 339