hoogtepunt
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 
411
411laten we eens stijgen
in hemelse klanken
met geloken ogen
zalig zwevend vrij
door witte wolken
naar ’t hemels blauw
zich in ons verliezend
in kleurig sterrenvuurwerk
lichtjaren verderop en verder
tot de uiterste grenzen
en dan veilig weer aarden
’t liefst in ons waterbed…
Bezig met laden