Het is niet je fantasie die de doorslag geeft,
noch je taaltalent of wat ook voor accent
dat je vers doet excelleren.
Met van alles een beetje
raak je Poëtica in haar ziel.
Wacht je voor de overdrijving,
het rijmregime,
het succes van een grapje.…
schrijvers naar de pure eenvoud van het woord
geconfronteerd met de onzin van die spelregels
worden als leken door de gekken niet gehoord
een panne(n)koek die vastkoekt in de pan
een chirurg als sjirurg gelijk een sjacheraar
een denne(n)boom die wortelt in de Linde(n)laan
en taalbetweters met handen in het haar
het voortdurend gekibbel der taaltalenten…
Om blijvend te bedwelmen
Sla me in de ban
Want zo vergeten is een gezegende vloek
Maar een leesdorst heeft me van leven weggedreven
Mijn lippen zijn jou ontwend
Zwarte vingertoppen
Bleven te vaak haperen aan ezelsoren
Hoe ik ook roer in de ziel
Als een geletterde randdebiel
Het raakt jou zelden
Je vangt nog geen glimp op
Van dit banaal taaltalent…