wekelijks gezegd
ooms, familie, neven zelfs de hodja
kwam met je praten
je negeerde het allemaal
dat probeerde je tenminste
tot op een dag
jouw vader voor je stond
die jou vertelde
“ik heb een vrouw voor jou gekozen”
zo gebeurde het
dat je , met een verscheurd hart
je liefste moest achterlaten
familie eer…..geloof…
het had je in de tang…
sirenes loeiden
zwaarbeduusd op d’achterbank
zag ik daar pikuren naad'ren
tierend over dope en drank
duwden ze die in mijn aad'ren
’t wit van mijn bolletjestrui
kleurde rood van ’t spuitend bloed
toen men mij op de fauteuil
krachtig scheidde van mijn broek
buisjes en andere slangen
dreef men om mijn edelwerk
knijpend met steriele tangen…
men geen naam meer...maar een nummer ziet
verleden is heden...af te keuren
de ziel van Auschwitz verdwijnt toch niet
mijn god...laat dit niet nog een keer gebeuren
want terrorisme is als een tang
het werkt beknellend en doet pijn
onveiligheid maakt mensen bang
en kunnen niet zichzelf meer zijn
geloof is niet waar het om gaat
filosofie is…
Naalden,tangen,watten en stangen.
En op wieletjes stond een la met boren.
Je had in die dagen de rookboor en de betonboor.
Nu is alles zo anders.
De chloorluchten zijn verdwenen.
Het kind mag de pop op haar schoot.
Nu is mijn tandarts een fijne gevoelige man.
En ik word verdoofd.
Niet meer spoelen en gorgelen de metalen in je mond.…
Dat voelt, te zijn gemangeld in een tang,
wat ik beslist ervaar als bruut geweld.
Vandaar maak ik de versjes niet te lang;
in één dozijn wordt het verhaal verteld.
Al klinkt het niet als honingzoet gezang,
wat ik tot nog toe heb gezegd is waar.…
755
Bezig met laden