Alle inzendingen van cornil

In de herfst is er het lijden. Is het vagevuur en smart. In het lijden is er Jezus. Kruis en Hart.…

Gewone mensen willen allemaal genieten Van de discolamp,van de dans,van de danspaal en van de dood die daarop volgt van de ziel. Maar kijk naar de lieve dieren Zoals ook de mug die blij wordt als hij op tafel een suikerklontje ziet Gewone mensen willen allemaal genieten want zo is de ziel haar natuur Dus ze zoeken het in eten,luieren,sex,een…

Ik ben je lichtje. Wil je ook zijn voor mij een lichtje? Een lichtje voor de wezen in het land van wezen. Het is maar een sms berichtje. De kerststal is ook een lichtje. Nu sluit ik het lichtje van mijn mobiele telefoon. Slaap zoet…

Te moe om te lezen Te moe om te denken Te moe om te doen Lieve mama ik ben moe Te moe om te kreunen Te moe om te steunen Te moe om te wachten op paradijs hier Te moe om mijn bloedneus te stelpen Te moe om in de regen een paraplu open te trekken Te moe om mijn sokken aan te trekken Lieve mama ik ben moe Te moe om mijn bed op te zoeken…

Ik heb slechts friemelvingers, friemelvingers. Soms net genoeg om bevend een gedichtje mee te schrijven. Vaak gaat het over niets. Ik heb slechts friemelvingers, friemelvingers. Omdat ze zulke friemelvingers zijn glijden ze maar wat doelloos over mijn haar op mijn hoofd. Dan zijn het strijkvingertjes. Strijkvingertjes. Nu ik heb ook friemeltenen…

De grasmaaimachines terroriseren de slapende arme nachtzielen. De heggeschaar buiten knipt bijna de oren van mijn hoofd. Want het is zomer. In de zomer dansen de ongelukkigen rondom de vrijheidsboom. Ja de ongelukkigen likken aan de stroop zoals de mieren dat doen. De discotheeklamp brandt fel onder schreeuwend gepeupel. Onder schreeuwend en…

Dit mevrouwtje is een microscoopje Altijd turend achter haar lens Dit mevrouwtje is een microscoopje Altijd ontdekkend de vlek op de ziel van haar man Met haar peutervingers Is ze bekwaam in het goed stellen van haar lenzen En ze voelt altijd de erwt onder haar matras Haar geschonken trouw is haar niet voldoende Ze is een piskijker…

Als een ster aan de lucht Vast en veilig in vertrouwde baan Als de bekende ijzeren vogel scherend langs de hoogvliegende schepsels. Kinderen kleurden misschien niets vermoedend van het naderende ontij hun kleurboek Anderen tikten met liefhebbende vingertoppen op toetsen van de schootcomputer Wolkjes dreven vredig Iedereen veilig leek wel op…

Nachten zijn er voor de zwakken De zieken van geest De dageraad is er voor de sterken De eerste zonneglans voor de geliefden De dag is er voor de vitalen De ondernemers Die werken met goud en schalen De nacht is er voor de angstige ziel Op weg naar krankzinnigengesticht Die zijn voeten omklemt Waar de zegel van de liefde op gedrukt staat…

De kleine bedelaars voor mijn grote winterraam staan op mijn stoepje. De koperwiek, de roodborst, de vale kraai, de koolmees en de kruisbek. Oh, ze bedelen met hun rokje hun drieteen en met een stokje. Het is winter. De sneeuwpoppen glimlachen naar deze armoedige vogelbeesten. Ik geef ze mijn glanzende bosbessen noten en een kom met water. Ze…

Gezichtenboek. Een boek waar het wemelt van gezichten. Onder de gezichten zijn durf ik niet Ik heb geen berichten voor talloze halve en hele gezichten Voor de gezichten van facebook. Wie zijn toch al die gezichten? Kunnen ze mij daarover inlichten? Wie gaan daar over, geheime diensten, of de bespiedende winkelcamera? De wereld wordt een balzaal…

Ik had angst voor de grote betonboor van tandarts Velinga. Maar de drilboor was de ware slang met snijtanden en met een gespleten tong. Tandarts Velinga vond het heerlijk kinderen zoals mij te pijnigen en hard te maken als een schoolbord waarop het krijtje brak. Wat een enge man. Nee van mij krijgt hij geen nachtzoen. Zijn diertje verzocht hem…

Het meisje speelt nog met haar pop. Achter een steeds zwaarder wordend gordijn. Achter het raam niets bijzonders meer te vermelden. Dan miezerigheden. Ben ik de blaadjes die de wind, oh kinderwolk wil afblazen? Of ben ik het vrome takje wat mee moet buigen? De arme bloemetjes doen het niet meer buiten. Nu geef ik de helemaal groene planten…

Ik wil verder met je dansen mijn aardige monnik tot in het bos. Daar waar dennen en sparren staan. Waar bomen de macht hebben. Daar waar de maan van geel en lichtoranje papier is,ja van vouwpapier is boven de hoge bomen zo eng hoog. Bomen zo eng hoog,zo onaantastbaar hoog als eeuwige kaarsen met lichtjes aan. Ach hemelkoepel wanneer gaat het…

De radicalisering neemt toe, overal. Waar moet ik het zoeken? In boeken of in hoeken? De radicalisering neemt toe, overal. Waar moet ik het zoeken? In kleurboeken of in smakelijke koeken? De torpedoman roept mij in donkere stegen. Op zijn rug draagt hij een haaievin. Ik durf me niet aan hem te tonen. Ik ben een wigwam in dit leven, ik tel…

Wij zijn een zieltje. Vergeten zijn wij het. Oh hemel en duisternis, we zijn en blijven zielen! Wij zijn zielen zolang wij knielen voor het Verhevene,voor het Raadselachtige Wezen boven ons. Wij zijn zielen die dolen in een nare wereld verdronken in tranen. Van miljoenen vrouwen en miljoenen mannen…

Ik durf niet meer te schrijven Want de sterren staan niet meer goed in het akkoord van liefde, kans en geluk voor mij Ik waag het niet meer om te schrijven Want achter mij vindt de grote zonsverduistering plaats Ik durf niet meer te schrijven. Want mijn schoenen doen me zeer aan mijn voeten. Buiten is er het gerucht van krijg en oorlog. Ik ben…

Ik heb nooit gevlogen. Maar toen wel. Ik werd in mijn droom geplaatst helemaal alleen in een vliegend voorwerp. De cockpit was leeg. Ik zat er maar alleen naast het raam en ik kreeg van een zachtjes fluisterende wind de opdracht om naar het land van Kali te vliegen. Daar ligt de eindtijdstad. Het land waar de vulkaan stoom en zwavel uitspuugt.…

De microscoop is niet goedkoop. Ze doorgrondt alle geheimen van ziektekiem, worm en eng ding. In geheime dieptes bijgestaan door een werkzame lamp aan haar voet. Ze is onze stille zuster. Ze is bekleed met macht Stralende oculairen. Een lampenvoet onder het statief. Ze onderzoekt met macht en inzicht jouw geheime glaasjes vol ongedierte.…

Kan ik dit jaargetij niet overslaan. Van gifmengsters over en weer. Van ruziemakende echtelieden. Van een slager die met een hamer een lieve varkenskop verbrijzelt. Van druilerige gezichten en druiloren. Van jengelende tot wanhoop gedreven kinderen. Van pietje maakt het speelgoed van Henkje kapot. Van vlagen regen, hoest en kiespijn. Van…

Bloemen die mij veel vertelden Waren de bloemen van gisteren. Bloemen die mij veel vertelden Waren de verre gezanten met chrysanten. Bloemen die mij veel vertelden Waren mijn eerste kindervrienden. Wij spelend met een bal van klei, een pop met namaakogen en met een plastic diertje op een voet. Maar nu zijn die bloemen er niet meer.…

In een psychose kan het ik omvallen. Daar ben ik bang voor. Ik heb het zwaard van de volwassene weer ingeruild voor het speelgoed van een blij kind. Ik ben weer in jubelpark terechtgekomen. Mijn eerbied is terug. In een lief kind schuilt onuitputtelijke kracht en macht. Meer hoeven we niet te zijn. Speel zoet.…

Zij is mijn eeuwige omhelzing. Ze laat mij niet los. Ook is zij een verre grote bloem in de verte. Wat mij nederig maakt omdat ik haar in werkelijkheid niet kan plukken. In mijn bittere nachten. Wanneer het niet meer brandt de vlamme der moed in mijn schouw. En ik in de kinderkamer op bed griezelde en gruwde van alle lichten uit en witte heksen…

Niets dan niets. Niets. Er is niets volgens jou. Slechts het nietige niets van niemand is voor jou het ware iets vol goudglans en zilverglans. Niets, nietser dan nul is volgens jou de ware temperatuur van het leven. Er is hierna geen hierna. En een hiervoor is er ook niet. Het leven begint met niets. Volgens jouw berekeningen leven we voor…

Luiheid is een mooie eigenschap. Je wordt er jong en edel door. Luiheid maakt ijdel voor de handspiegel. Je wordt er belangrijk door. Luiheid maakt gezapig en ook dom. Maar je wordt er ook gelukkiger door. Luiheid is luxe en luxezeep Moeheid kun je niet van genieten. Het is immers de vrucht van in het aanschijn zweten. Maar van luiheid…

Mijn hondje, mijn hondje,mijn allerliefste kleine hondje. Ik schenk je mijn botje uit mijn ribbenkast. Mijn hondje,mijn hondje, mijn allerliefste kleine hondje Ik kus je op je natte schoenenhakneus. Mijn hondje, mijn hondje, mijn allerliefste kleine hondje. Je ademhaling is dezelfde als de mijne. We zijn op elkaar ingesteld. Ik ben met…

Herfst Het gebladerte is hopeloos zwak. Het licht is een zwak schijnsel der liefde. Vergankelijk rood moes valt van de vermoeide takken zonder lust tot leven uit hun zelf. Sterrenstond komt weldra op. Vergankelijk geel en rood en zwart geraapt gebladerte. Het heeft geen zin meer voor hen te leven aan vermoeide tak en stam. Herfst is lijden…

Ik heb een paar billen. En ik weet niet wie ik eigenlijk nog ben. Ik heb een paar billen en de nacht is lelijk met mijn paar billen. Ik moet aan de vitaminedrank. En ik leef ongezond. En ik ben niets meer dan gebroken scherven. En de liefde is ver weg voor mij. De regen stroomt. En ik slaap alleen maar met mijn paar billen die niets doen…

De kabouters moeten weer aan de dagelijkse arbeid. Met hamers, houwelen en pikhouwelen in de onderaardse gang. Voor robijnen, smaragden, kolen en steenkolen. Voor opbouw, volk en vaderland. Het weer wordt bar. Zwavelstokken vallen uit de hemel lijkt mij. Het water gaat harder stromen. Vet wordt verzameld. De beren zoeken hun hol weer op.…

Alleen zijn is lijden. Alleen zijn is schreien. Alleen zijn is te kwetsbaar zijn en voelen om samen te kunnen komen. Alleen zijn is erger. Alleen zijn. Ik ben zo alleen omdat ik teveel alleen wil zijn. Te alleen wil dromen. Te alleen op wil komen voor mij alleen. In 't alleen.…