Zij wacht geduldig in het Witte Kerkje
Een vleugel tussen ruis en roezemoes
Van gasten, nog onwetend
van de roes
Die hen vervoeren zal bij ieder werkje
De stilte breekt rond het klavieraltaar
Met Liza's vederlichte
toetsenspel
Na intro's van een veelbelovend stel
Twee leerlingen van Hristo tovenaar
't Publiek geniet van 'hun' Rachmaninov…
dat Satie niet afkerig was
van weemoed weet ik al langer
in dit vroege klavierwerk
heeft hij zijn ziel gestoken
met tederheid worden toetsen betast
emotie vertaald in heldere tonen
vrijbaan gegeven aan tranen
die gedreven zullen stromen
zo er iets op aarde is
dat klank geeft aan m'n gevoel
dan moet dit het zijn
de klankkleur rijk aan…