Alle inzendingen over toezien

moet ik laten en lijdzaam toezien tot het pleit is beslecht? Of ben ik maar een deel van de evolutie in een leeglopende oceaan, een laatste vis die in vrijheid gevangen is?…

Ik kan je niet bereiken, alleen maar toezien hoe je me probeert te ontwijken en hopen op morgen...misschien?…

voor jou, alleen voor mijn eigen wens En dat jij bij me hoorde, begreep geen mens Nu hoor ik slechts nog {ooh ooh ooh hoo} {Mm} had ik het eerder maar gezien Dat jij mij gaf wat ik wilde Maar ik niet jou Ik had zoveel meer te geven Wat jij ook graag wou Maar ik verspilde zoveel uren, verspilde zoveel kostbare tijd En nu moet ik toezien…

waar wij wijs zijn geworden van somber naar vrolijk eigenlijk opnieuw geboren onder het toezien van de geheimen der koning vink door vuurrode letters verblind is de waarheid niet verloren gegaan een onbeschreven blad als een vat vol drank gissen en slissen zoemen en bloeden vergeven en spelen de kunst en haar rede tot het vallen stopt als…

zonnestralen die mij doen verwarmen alles laten groeien mensen dieren planten zonnestralen weerkaatsen de regen In een pallet van kleuren en vormen de regenboog in mooi gezicht een prachtig gegeven zonnestralen maar niet voor jou Ze hielden je binnen xp verbrandde jouw huid wij moesten toezien hoe je werd verteerd...…

Als de nacht over de Nachtwacht waakt En de schutters hun uitreden naar het heden beleven, Spreken zij over wat iedere dag hen het meeste raakt, Over bewondering in ontzag, over het duiden heel even, Over toezien uit plicht en het complimenten geven.…

ik wilde u graag een vaderland tonen vormvast, zuiver en met volgehouden metaforen een gedicht kneden over ons, maar toen ik begon moest ik toezien hoe hier het ene volk het andere spontaan begon te vagen als twee onverenigbare republieken hoe kwamen wij zo snel van nietig tot lomp van weerschijn tot alomaanwezige schreeuwhomp?…