Brokken in mijn keel.

Geef mij de schubben van het
gulden vlies, deken van visionairs,
meer onzichtbaar dan voorheen,
vooruit te lopen in de schreden

van hun kwetsbaarheid, ik omgord
het zwaard van woorden als harnas
waarmee ik het vege lijf wil redden,
maar ook in eigen vooroordeel.

ben ik de groene weiden die
door de wereld wordt begraasd
met de graten van de onverteerde
waarheid als brokken in mijn keel?

het licht wordt zwakker omdat het woord
in z’n handeling weer zwijgt, of ben ik te laf,
moet ik opstaan als een opkomende mist
alle zonnen overstijgt als permanente straf?

moet ik laten en lijdzaam toezien tot het
pleit is beslecht? Of ben ik maar een deel
van de evolutie in een leeglopende oceaan,
een laatste vis die in vrijheid gevangen is?

... Illustratie: Bron: Evolutiemerk ...

Brokken in mijn keel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 34