inloggen

Alle inzendingen over natuur

6091 resultaten.

Sorteren op:

Kersenbloesem

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 2
de kersenbloesem wuivend in de zwoele wind straalt in volle pracht…

De Spring

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 4
Lieve lente, daal toch neder. Lieve lente kom toch gauw Breng ons loof en lied’ren weder, en de bloemen geel en blauw Sneeuwklokjes die smelten Kanariegele Paaslelies luiden Blauwe Lagunastranden de blauwe hemel inluiden Vogels die fluiten diertjes die ontwaken planten die groeien -de hemel aanraken…

Even

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 29
Er is geen droefenis voor wie met kinderogen nu kan kijken. De witte bloesems doen je juichen om al dat nieuwe leven. De hoop vervuld en dankbaarheid voor zoveel moois al is ’t maar even.…
Adeleyd17 maart 2024Lees meer…

Geluk

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 48
Daar lag het voor het oprapen gedroogd en ongeschonden bij toeval gevonden op bladzijde vijftien zomaar uit het niets een meeval niet tussen grazende koeien na uren op de knieën omringd door melodieën van de honingbij nee hier gewoon bij mij het brengt geluk al eeuwenlang wat niemand zegt te geloven maar eenmaal gevonden dan…

HERFST

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 15
Het liefst slenter ik door het bos. Kijkend naar al het moois om mij heen. Paadjes, eiken, kastanjes en mos, Groene bladeren, daarvan bijna geen een. Het tikken van de regen, Met daarna de heerlijke geur, Af en toe de wind tegen, Herfst, ik geniet van alle kleur!…

KLEM

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 103
daar loopt hij schrijdend over het land van bult naar hoop controleert hij z’n vallen in het opgeworpen zand op zoek naar de dood het moet blijkbaar gebeuren en zonder zeuren laat de vijand van menig boer ze niets vermoedend knallen hij heeft nog enkele vallen te gaan en daarna moeten ze hun zwartfluwelen jasjes zonder meer afstaan*…

DE GLIMWORM EN DE PAD

poëzie
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 510
Een fabel Vonk'lend door het loverduister, Zelf onkundig van haar luister, Licht-ster van de klavergrond, Doolde een glimworm in het rond. Uit het zwabbrig slijm gekropen, Stort een pad, met vuil bedropen, Op die fel gehate schijn 't Onweerstaanbaar moordvenijn. ‘Waarom doodt in arren moede, Waarom doodt mij uwe woede, Daar 'k u nooit…

[ De storm rukt daken ]

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 76
De storm rukt daken weg van zoldergeheimen -- verslindt verledens.…
Zywa12 maart 2024Lees meer…

Als het dauwt

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 63
Ochtend schoonheid dauwdruppels kussen dorstige blaadjes Hoe plots verschillende schitteringen aandacht trekken om mijn lichaam in beroering en vervoering te brengen zowaar het breekbare-en-kwetsbare geraakt Waar komen ze allemaal vandaan daar ik hen nog niet eerder heb waargenomen. Het begint vroeg in de morgen wanneer deze kleine kostbare…
CB4 maart 2024Lees meer…

Waterloop

poëzie
4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 1.939
Nu baant zich 't nat Een heimlijk pad, En tjilpt en fluistert, In bloem en blad Voor 't oog verduisterd. Nu dartelt vrij, Op gouden zanden, De stroom voorbij. Hij schuurt zijn randen Allengskens uit, En sleept de buit Van kleiner vlieten Geweldig voort; En golven schieten,…

[ Opzij van wat ooit ]

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 23
Opzij van wat ooit het erf was, een keukenstoel -- in het hoge gras.…
Zywa2 maart 2024Lees meer…

Krokusjes

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 30
heel dapper en toch zo teer komen de krokusjes weer of geen weer zij vragen niet naar de zin maar zeggen keer op keer er is toch altijd weer een nieuw begin…

Als de storm spreekt

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 34
Een grauwe lucht het grijszwart stapelt zich op in en om me heen Eerste beelden van wind komen voorbij Dat hij met lang aanhoudende stoten ook nog eens regelmatig terugkeert als een strijd die in ongekende hevigheid woedt en publiekelijk wordt uitgevochten, einde is nog niet helemaal in zicht. Men heeft hier te maken met verschillende…
CB24 februari 2024Lees meer…

Nu dat wij naar buiten treden

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 789
Nu dat wij naar buiten treden vredigen in het nieuwe heden nu hangt de lucht vol van waaiende lichte dingen, onbeladene ademen kostelijk gedragen op vlakgestrekene windvlagen, wazen, half beschaduwde lanen aan weerskanten van zijden vanen, rozerode kreukbehangen in rimpelingen en met gangen van blije bewegingen, een mist bezijen…
J.H. Leopold23 februari 2024Lees meer…

Vlinderlicht

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 39
vlinderlichte wervelende klanken vullen de leegte een melodieuze melodie laat de snaren trillen van het universum majestueuze muziek zorgt voor het wijken van de nevelen stormen liggen rustig in de armen van de wind bomen begroeten hun bloesem op de lieflijke tonen van hemelse muziek een nieuw begin voor natuur en mens…

Aan mijne vrienden

poëzie
3.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 5.376
Als wij, op de weg des levens, Aan de kant van 't stille water, In een koele schaduw rusten; Als de lieve zuidewindjes, Dart'lend, door mijn lokken, spelen, En der bloemen frisse geuren, Door de zuiv're lucht verspreïen; Dan gevoel ik al de wellust, Die Natuur mij doet genieten; Maar, hoe groot, hoe onuitsprekelijk, Wordt die wellust, lieve…

Rijp

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 763
Nu glinstert alles van de witte rijp. De dunne berkentakjes zijn bedekt Met wollig dons, dat wonderbaarlijk blinkt. Het groene koolblad, dat zoo sierlijk krult Aan lange stengel, vonkt van diamant. In schaduw van de doornenheg hangt, laag Er tegen aan, in 't windje wuivend, rag, Dat door ijspluimpjes dik omsponnen werd. En lager tegen de aard…

Paradijs maart 2020

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 61
Op de kale takken bloeien kwistig de magnolia's als romig witte wolken ook de prunussen staan volop in bloei 's winters bescheiden nu een explosie van roze bloemen mijn eigen paradijs mijn stek onder de linden kom dan vieren wij het voorjaar en vellen de appelboom…

bij titanium daglicht

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 48
dan lijkt ‘s ochtends de marmeren hemel op een heengezonden doorzon is er overal gelijkenis met toekomstige oertijd, stilgevallen in een slot van zilvervlies bomen zijn kaal maar weten zich spoedig omarmd het landschap luistert nauw, stemmig onder begeleiding van vogels de kenner weet welke, de argeloze toehoorder verzet zich nergens tegen…
Iniduo17 februari 2024Lees meer…

Terug van weggeweest

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 26
Een winterse dag blauw laagt rustig en sereen een zanglijster fluit Als de dag ontwaakt, zal menig vogel vrije geluiden produceren Keer op keer meesterwerken op maat die voortborduren op de stijl van afgelopen periode aangevuld met enkele nieuwe creaties. Wonderlijk leven vol klankkleur waarin hun muziek ook nog eens voortdurend is doordrenkt…
CB16 februari 2024Lees meer…

De juweliers van deze wereld

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 20
De rupsen in een cocon De vlinders op de bloemen Met grote voorraden aan 'goud' Zijn zij de juweliers van de- ze wereld Die zonder deze gevleugelden Ineen zou krimpen tot een zo Goed als stuifmeelloze bol Geen odeur, dus geur Geen kleur…

Melancholia.

poëzie
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 1.129
Toen zong er, zonder zorgen, Daar in de vroege morgen - En dat klonk zo jong, zo blij - Een boer die was aan 't ploegen; Hij zong voor zijn genoegen Een klein, oud lied daarbij. En altijd weer van voren Af aan trok hij de voren Tot in de verte van licht, Met de beide willige paarden Door de rulle wolkige aarde Naar het zilverig…

Het eenzame blaadje

hartenkreet
1.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 67
Aan de tak hangt één blaadje, dat voelt zich heel alleen. Hij kijkt eens in het rond, waar zijn z’n vriendjes heen? De oude boom bromt: ‘Kijk eens naar de grond, zie je daar die blaadjes liggen?’ ‘O nee, zijn ze gewond?’ ‘Nee,’ zegt de boom, ‘dit is zoals het altijd gaat. Elk blaadje heeft zijn taak gedaan en valt dan gewoon op straat…

De wind

netgedicht
4.0 met 200 stemmen aantal keer bekeken 73
heb je wel eens met de wind gesproken de wind kent je gedachten en denkt met je mee heb je wel eens de wind horen zingen de wind kent je hart en droomt met je mee heb je ooit dwars door de wind gelopen een fluisterzacht briesje of harde vlagen de wind wandelt altijd met je mee…

Avondlaan

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.646
'k Loop in de koele lafenis der laan, De tarwe wiegelt langzaam 't bruin-geel goud, Er waren fluisteringen door het woud, Geruis van vogeltjes, die huistoe gaan. Koel-ruiz'lig schuif'len siddert door de blaân, Waar wind zijn lichte tenten heeft gebouwd; En sterrelend doorblinkt de hemelblauwt' Der hoge kruinen langgestrekte paân. De…

Bomen

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 115
Kijk hoe bomen met hun wortels stevig in de grond daar staan maar ze kunnen nooit en nergens naar hun vrienden zoeken gaan. Jij en ik en lieve mensen kunnen elkaars hart doen slaan zo zijn wij ge- lijk en anders dan de bomen langs de baan.…
Adeleyd1 februari 2024Lees meer…

Daar bij die molen

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 36
Een molen in rust een met het polderlandschap een bewaarde schat Wanneer tijd is gekomen dat het prachtige blauw van hemel vermeerdert waar zon gezelschap krijgt van steeds minder donkere en grauwe wolken gelijktijdig zorgt een opkomende wind voor aandacht en verstrooiing. Nog even heerlijk genieten van de heersende rust en verstilling…
CB31 januari 2024Lees meer…

Het onweder

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.230
"Lise, hoor de stormwind huilen, Aan de donderknal gepaard! Laat ons in dit bosje schuilen, Tot het onweer wat bedaart." Lise voelt haar 't hart zo jagen: Dubbelde angst ontrust haar bloed, Daar zij vrees voor de onweersvlagen En voor hare herder voedt. Maar het zwerk, steeds meer verbolgen, Schiet al heller stralen uit; Zal ze, moet…

GETEMD

poëzie
3.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 6.500
In de doodsangst ijlde een hinde door het woud, De wanhoop in het goudbruin oog, dat staarde, Dat staarde, of 't ginds ook niet een uitkomst zag, In 't ver verschiet... Reeds stond het bloedig schuim Haar op de fijne snoet; de dorens wondden Heur tere zijden, en de slanke poten Verwarden zich in 't netwerk der lianen... Een jonge jager, in…

Aan de zoom van de duinen

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 74
voor Olivia Neen, geef mij de duinen aan zee, een flinke bries, een lage lucht, de sfeer van onstuimig, herfstig weer bij noordwestenwind, neen, de duinzoom van dit vlakke land laat mij niet los, dit overgangsgebied, het is als met de zoom van een bol opwaaiende vrouwenrok, een mysterieuze overgang die een ondeugende droom bevat -…
Meer laden...