als de hoop nog rest
netgedicht
ik zie de dauw zweven
boven het gras
voel mij er mee verweven
tijdens mijn ochtendpas
mijn hond nog aangelijnd
is op zoek naar smaak en geur
om later in alle vrijheid
te sprinten naar het struikgewas;
het openbaar toilet
waar de aarde zich ontfermt
over zijn poep en plas
zelfs mijn darmen
nog amper met het heden gevuld
laten mijn…