Sporen van morgen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 
254
254Donzige watten van stilte,
zwijgend in ordelijke akkoorden
die een menselijke kilte overstijgen
geregen tot eigenzinnige verhalen
verbouwd tot uitgeplozen woorden
in stille gang nooit zullen zwijgen.
Ontstegen aan de middelmaat de dingen
waarin altijd een opwaart verlangen huist
zich te plooien in de tonen van hun natuur
de aard getooid…
Bezig met laden