Langs het pad van vergetelheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 
629
629Het gietijzeren hek van tralies opent zich,
geleidelijk speelt een lome bries zachtjes
met het gras op open plekken die nog niet
met leegte zijn gevuld. Sierlijk opgestoken
bloemen zwieren rechtopstaand naar de zon
hun zeer verleidelijke vreugdedans, het spel
van esthetiek en vermaak. Zo proberen ze
te beletten dat het leed apert word…
Bezig met laden