violen
netgedicht
ze houdt van esdoorn en van ebben
waar in het diepe hart
zij vastgeklonken klanken hoort
die om bevrijding smeken
dat is waarom zij vorm geeft
en zich een weg beitelt
naar de ziel die daar verborgen
op ontknoping wacht
dagen, weken maandenlang
schaaft en schraapt zij ruimte
voor geboorte van tonen
die tegen vuren zullen weerkaatsen…